به سایت خاندان لیاقت خوش آمدید

درباره خاندان لیاقت

درباره خانواده لیاقت

خانواده لیاقت از طایفه بنی خالد المخزمی القریشی می­باشند.

طایفه بنی خالد یکی از طوایف قبیله قریش است که از ابتدا بنام بنی المخزوم نامیده می­شدند و پس از رشادت ها و افتخارات خالد بن ولید در صدر اسلام به بنی خالد مشهور گردیدند.

بنی خالد بیشتر در شبه جزیره عربستان در شهر مکه و منطقه الشرقیه ، شهر احساء و القطیف ساکن بودند. پس از شکل گیری امارت بنی خالد که در بسیاری از ممالک عربی گسترش داشت و در زمان دویحس بن العریعر که بر کویت حکومت می کرد عده­ای از آنها از عربستان به کویت و مناطق اطراف مهاجرت کردند و ساکن شدند(1200 تا 1204 هـ.ق) پس از آن و بین سالهای 1207 تا 1211 هـ.ق  در زمان حکومت عبدالمحسن السرداح  عده­ای از آنها به عراق و پس از آن به خوزستان و مناطق اطراف کوچ کرده و در بخش­های مختلف خوزستان از جمله شادگان و بعد از آن رامشیر  و …ساکن شدند.

کریم بن سلمان خالدی ملقب به کریم الفنطاس (فنطاس شهری در کشور کویت می­باشد) در زمان حکومت شیخ خزعل بر خوزستان بعنوان حاکم شاخه و بنه (غیزانیه کنونی) و روستاهای اطراف از سوی شیخ خزعل منصوب شده بود.

کریم الفنطاس دارای 7 پسر به نام­های

  1. یارالله
  2. مزبان
  3. جبار
  4. علوان
  5. مهدی
  6. سلطان
  7. عذاب

بود.

وی فرزند ارشد خود یارالله را بعنوان جانشین خود در شاخه و بنه (غیزانیه کنونی)منصوب و خود به اطراف اهواز (قریه سید خلف کنونی) مهاجرت کرد و در آنجا قلعه­ای بنا نهاد که به قلعه کریم الفنطاس مشهور گردید. در این زمان بین کریم الفنطاس و شیخ خزعل اختلافاتی پیش آمد و  یارالله فرزند ارشد کریم الفنطاس در اثر حادثه­ای کشته شد و وی به ­همراه دو فرزند دیگرش جبار و علوان توسط شیخ خزعل به زندان افتادند. پس از رهایی از زندان محل زندگی خود را به منطقه عامری در خیابان لیاقت سابق(نهج البلاغه کنونی) تغییر داد و در آنجا ساکن شد.

مزبان پسر دوم  وی  در گاراژی  در خیابان 24 متری اهواز بعنوان سرپرست گاراژ و تعدادی کامیون بود که  به کار حمل و نقل و ترابری مشغول بودند. جبار ، علوان و مهدی دیگر فرزندان کریم الفنطاس نیز در این کار همکاری می­کردند و به مرور بر تعداد ناوگان حمل و نقل خود افزودند.

با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین ، ارتش شاهنشاهی تمامی کامیون­ها را در اختیار گرفت و از آنها جهت انتقال نیرو و مهمات استفاده می­کرد. در شهریور 1320 و اوج درگیری­ها ، مهدی فرزند پنجم کریم الفنطاس به همراه یکی از کامیون­ها جهت انتقال مهمات به دشت عباس ­می­رود که متاسفانه در این سفر کامیون وی توسط هواپیماهای جنگنده دشمن بمباران شده و در این حادثه ناگوار مهدی به شهادت می­رسد. برادران وی جبار و علوان در پی یافتن وی به منطقه دشت عباس و کشور عراق می­روند که منجر به دستگیری علوان توسط نیروهای عراقی و زندانی شدن وی در کشور عراق  می­گردد ولی این جستجو بی­نتیجه می­ماند و حتی موفق به یافتن جنازه وی نیز نمی­گردند.

با فروکش کردن آتش جنگ و بازگشت ثبات نسبی به مملکت برادران  فنطاسی به فکر توسعه کار خود افتادند و با افزودن تعداد بیشتری کامیون به ناوگان خود کار حمل و نقل را به صورت حرفه­ای تری دنبال کردند و در این بین نام لیاقت را برای خانواده خود برگزیدند.

در سال 1327 شروع به کار با شرکت نفت نمودند  و با توسعه بیشتر ناوگان خود تبدیل به بزرگترین شرکت پیمانکاری حمل و نقل شرکت نفت شدند به گونه­ای که در سال 1332 خورشیدی بالغ بر 4500 دستگاه انواع ماشین سواری و سنگین خریداری کرده و در تمامی زمینه­های حمل و نقل شرکت نفت اعم از تاکسیرانی ، ترابری کالا و مواد نفتی ، آب­رسانی و … در سراسر خوزستان و مناطق نفت­خیز مشغول به کار بودند و طی این سالها باعث اشتغالزایی بیش از 12000 نفر گردیدند.

با آغاز دهه چهل خورشیدی و توسعه فعالیت­های عمرانی در سراسر کشور خانواده لیاقت در زمینه­ های دیگری از جمله خطوط لوله نفت و گاز ، ساختمان سازی در منطقه زیتون کارمندی و کوروش اهواز(خیابان لیاقت در منطقه کوروش که پس از انقلاب به خیابان اقبال تغییر نام داده شد) ، اسکله سازی ، جاده سازی ، تولید مواد شیمیایی مرتبط با صنعت نفت، حفاری چاه­های نفت  و … وارد فعالیت شدند و رفته رفته هلدینگ لیاقت را بنا نمودند.

از جمله کارهای آنها ساخت هتل آستوریا اهواز(پارس کنونی) در کنار رودخانه کارون بود که در سال 1353 افتتاح گردید.