درباره خاندان لیاقت
درباره خانواده لیاقت
خانواده لیاقت از طایفه بنی خالد المخزمی القریشی میباشند.
طایفه بنی خالد یکی از طوایف قبیله قریش است که از ابتدا بنام بنی المخزوم نامیده میشدند و پس از رشادت ها و افتخارات خالد بن ولید در صدر اسلام به بنی خالد مشهور گردیدند.
بنی خالد بیشتر در شبه جزیره عربستان در شهر مکه و منطقه الشرقیه ، شهر احساء و القطیف ساکن بودند. پس از شکل گیری امارت بنی خالد که در بسیاری از ممالک عربی گسترش داشت و در زمان دویحس بن العریعر که بر کویت حکومت می کرد عدهای از آنها از عربستان به کویت و مناطق اطراف مهاجرت کردند و ساکن شدند(1200 تا 1204 هـ.ق) پس از آن و بین سالهای 1207 تا 1211 هـ.ق در زمان حکومت عبدالمحسن السرداح عدهای از آنها به عراق و پس از آن به خوزستان و مناطق اطراف کوچ کرده و در بخشهای مختلف خوزستان از جمله شادگان و بعد از آن رامشیر و …ساکن شدند.
کریم بن سلمان خالدی ملقب به کریم الفنطاس (فنطاس شهری در کشور کویت میباشد) در زمان حکومت شیخ خزعل بر خوزستان بعنوان حاکم شاخه و بنه (غیزانیه کنونی) و روستاهای اطراف از سوی شیخ خزعل منصوب شده بود.
کریم الفنطاس دارای 7 پسر به نامهای
بود.
وی فرزند ارشد خود یارالله را بعنوان جانشین خود در شاخه و بنه (غیزانیه کنونی)منصوب و خود به اطراف اهواز (قریه سید خلف کنونی) مهاجرت کرد و در آنجا قلعهای بنا نهاد که به قلعه کریم الفنطاس مشهور گردید. در این زمان بین کریم الفنطاس و شیخ خزعل اختلافاتی پیش آمد و یارالله فرزند ارشد کریم الفنطاس در اثر حادثهای کشته شد و وی به همراه دو فرزند دیگرش جبار و علوان توسط شیخ خزعل به زندان افتادند. پس از رهایی از زندان محل زندگی خود را به منطقه عامری در خیابان لیاقت سابق(نهج البلاغه کنونی) تغییر داد و در آنجا ساکن شد.
مزبان پسر دوم وی در گاراژی در خیابان 24 متری اهواز بعنوان سرپرست گاراژ و تعدادی کامیون بود که به کار حمل و نقل و ترابری مشغول بودند. جبار ، علوان و مهدی دیگر فرزندان کریم الفنطاس نیز در این کار همکاری میکردند و به مرور بر تعداد ناوگان حمل و نقل خود افزودند.
با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین ، ارتش شاهنشاهی تمامی کامیونها را در اختیار گرفت و از آنها جهت انتقال نیرو و مهمات استفاده میکرد. در شهریور 1320 و اوج درگیریها ، مهدی فرزند پنجم کریم الفنطاس به همراه یکی از کامیونها جهت انتقال مهمات به دشت عباس میرود که متاسفانه در این سفر کامیون وی توسط هواپیماهای جنگنده دشمن بمباران شده و در این حادثه ناگوار مهدی به شهادت میرسد. برادران وی جبار و علوان در پی یافتن وی به منطقه دشت عباس و کشور عراق میروند که منجر به دستگیری علوان توسط نیروهای عراقی و زندانی شدن وی در کشور عراق میگردد ولی این جستجو بینتیجه میماند و حتی موفق به یافتن جنازه وی نیز نمیگردند.
با فروکش کردن آتش جنگ و بازگشت ثبات نسبی به مملکت برادران فنطاسی به فکر توسعه کار خود افتادند و با افزودن تعداد بیشتری کامیون به ناوگان خود کار حمل و نقل را به صورت حرفهای تری دنبال کردند و در این بین نام لیاقت را برای خانواده خود برگزیدند.
در سال 1327 شروع به کار با شرکت نفت نمودند و با توسعه بیشتر ناوگان خود تبدیل به بزرگترین شرکت پیمانکاری حمل و نقل شرکت نفت شدند به گونهای که در سال 1332 خورشیدی بالغ بر 4500 دستگاه انواع ماشین سواری و سنگین خریداری کرده و در تمامی زمینههای حمل و نقل شرکت نفت اعم از تاکسیرانی ، ترابری کالا و مواد نفتی ، آبرسانی و … در سراسر خوزستان و مناطق نفتخیز مشغول به کار بودند و طی این سالها باعث اشتغالزایی بیش از 12000 نفر گردیدند.
با آغاز دهه چهل خورشیدی و توسعه فعالیتهای عمرانی در سراسر کشور خانواده لیاقت در زمینه های دیگری از جمله خطوط لوله نفت و گاز ، ساختمان سازی در منطقه زیتون کارمندی و کوروش اهواز(خیابان لیاقت در منطقه کوروش که پس از انقلاب به خیابان اقبال تغییر نام داده شد) ، اسکله سازی ، جاده سازی ، تولید مواد شیمیایی مرتبط با صنعت نفت، حفاری چاههای نفت و … وارد فعالیت شدند و رفته رفته هلدینگ لیاقت را بنا نمودند.
از جمله کارهای آنها ساخت هتل آستوریا اهواز(پارس کنونی) در کنار رودخانه کارون بود که در سال 1353 افتتاح گردید.